ξυριώ

ξυριῶ, -άω (Μ)

επιθυμώ να ξυριστώ, θέλω ξύρισμα, έχω ανάγκη από ξύρισμα («ἡ ἀεὶ ξυριῶσα καὶ νεανισκευομένη παρειά», Νικ.Χων.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ξυρῶ + κατάλ. -ιῶ / -ιάω (πρβλ. μαθητ-ιάω)].